W głowie szumi jak w liściach

a ja siedzę jak pień.

Pod moimi zamkniętymi powiekami

nie ma nic,

a ja przenoszę się ze świata do świata.

Wciąż tworzę nowe

wewnętrzne przestrzenie.

Wolna, przeskakuję od jednej

do drugiej i nigdy nie mam dość.