POŻEGNANIE

miła dziuplo czas powiedzieć bądźcie zdrowi

łzy popłyną w kancelarii notariusza

nie jest łatwo złożyć podpis pożegnania

kiedy więzy takie silne kiedy dusza

zasmarkana spaceruje po wspomnieniach

które wiernie pielęgnujesz w ciepłych ścianach

lśniąc jak dawniej drobiazgami i dębiną

co się szkrabom odcisnęła na kolanach

twoje oczy kryją w sobie skrawek miasta

w trzech ulicach niepisany pępek świata

w twoich oczach można było się zapomnieć

toteż mknęły wydarzenia z nimi lata

postarzała się epoka i codzienność

w stronę nieba podreptali ukochani

pocwałował także czworonogi śmieszek

więc nie czeka nikt pod samotnymi drzwiami

w przedpokoju licznik budzi się leniwie

no bo przecież rzadko lampy ktoś zaświeci

miła dziuplo wdzięczne dałaś nam schronienie

miej w opiece drugą zmianę nowe dzieci