myśli krążą wokół kropek kończących zdania

paradoksem jest niewidoczność ich a przy tym i mania

spojrzenie na kartkę kończy się fiaskiem

złość zrównana z ziemią cichym oklaskiem

upadłam z wyczerpania

tak się skończyły nocne rozważania

lustrowanie głębi duszy

dylemat swoje ścieżki kruszy