Przejdź do komentarzyco nie zabija
Tekst 3 z 42 ze zbioru: Uchwycić chwile...
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2015-10-01
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2726

dni pospadały z kalendarza  

odeszły w przeszłość bezpowrotnie  

szukając miejsca w pętli czasu  

którego nigdy nic nie cofnie  

 

te najpiękniejsze w szarym życiu  

o których śnisz by powróciły  

co wciąż łagodzą chore serca  

i tak się trudno rozstać z nimi  

 

smutne znaczone tragediami  

w pakiecie wspomnień bez promocji  

choćbyś się starał z całej siły  

powracać będziesz nie zapomnisz  

 

zwykłe powszednie jednostajne  

których najwięcej  masz w pamięci  

podziękuj Bogu za te właśnie  

oby ich było jak najwięcej  

 

dlaczego spytasz zadziwiony  

nie pragnąć szczęścia ponad miarę  

wyzbyć się zmartwień oraz lęków  

lekcję pokory los rozdaje  

 

byś nie wpadł w zachwyt nieskończony  

wiedząc że zło się czai przecież  

potrafił dostrzec i przystanąć  

nad drugim schylić się człowiekiem  

 

dni które spadną z kalendarza  

odejdą w przeszłość bezpowrotnie  

iskrę nadziei  zostawiając  

co nie zabije bardziej wzmocni


Foto: net

  Spis treści zbioru
Komentarze (9)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
zatrzymałem się oniemiały, a nawet stanąłem jak wryty :)
avatar
Ze starodrzewi otwartych kwitariuszy
fruną jak liście kartki

zimorodek ozdabia rzekę

:) :) :)
avatar
Piękny, mądry, rytmiczny dziewięciozgłoskowiec z regularnie usytuowaną średniówką oraz rymującymi się wersami drugim i czwartym w każdej strofie.
avatar
Przepraszam ale musiałam usunąć nagranie. Przesunęła się muzyka z dźwiękiem. Postaram się to naprawić.
avatar
No udało się w końcu:)
avatar
Masz rację, te powszednie decydują, czy jesteśmy szczęśliwi. Ładny wiersz z oczywistym przesłaniem, które wcale nie jest takie oczywiste. Perfekcyjna melodyka, której niestety nie mogę odsłuchać :(
Jakiś chochlik w kodzie.
avatar
bardzo ładny wiersz...melodyjny
avatar
Pięknie dziękuję za przystanięcie:):)
avatar
Jak każdy Twój wiersz - zatrzymuje swoją mądrością. Urzeka niedzisiejszym światem. Iluż możemy zobaczyć tych, co nie tylko nie potrafią schylić się nad drugim człowiekiem, ale nawet nad sobą. I nie widzą tych spadających kartek kalendarza.
© 2010-2016 by Creative Media
×