Z flakonu perfum  

jak życie kanciastego  

kropla wonności ostatnia -  

A wtedy panią jesienną  

podmienia odbicie w lustrze  

na zielono ubrana dziewczynka  

i z warkoczykiem lnianym  

Lecz te wspomnienia nie kolą  

bo zranić nie potrafią  

gdy Czas rozkwita Czerwcem  

różą stulistną Dobrej Przemiany  

Dlatego z perfum flakonu  

niby życie obłego  

smuga wonności pierwsza  

I choć jesienną dziewczynkę  

w lustrze odbicie podmienia  

będzie nim zawsze wiosenna  

słonecznie radosna pani