zazdroszczę, bo ja takie obrazy, to właściwie mogę już oglądać tylko zza szyby, a to chyba nie to samo, co poczuć, choćby wiatr na policzkach :)

Ładne myśli chadzają po Pani głowie:)))

tak mi się tylko skojarzyło "Przyczajony tygrys, ukryty smok".

Z pewnością liście jesionu ochronią Cię przed złym ... Ładnie się dajesz ponieść:)

Tak, miły P.S., ;) Euforia, trwoga i smutek.

Serdecznie :)))

I jesion - tak jesienny jak Jesienin - i wiatr odwiecznie wietrzny, i Księżyc Ziemi tak przychylny - wszystko jest very, very much OK.

Dałam się ponieść wierszowi. Rewelacja.