Przejdź do komentarzynie jestem
Tekst 40 z 38 ze zbioru: Przebudzenie
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2016-01-26
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2258

nigdzie mnie nie ma

kroplami przeciekam

przepływam i krążę

w nieścisłościach

brak skóry tworzy ze mnie przestrzeń


chwytam oddech

nie robię z niego użytku

z zapartym tchem szukam mego jestem


…a tak bardzo chciałam się śmiać

lecz nieustannie ktoś umierał

umierając zmieniał wszystko

jak ja teraz…


nigdzie mnie nie ma

nie zgrzytam nie szeleszczę

nie moknę nie jestem

cudzym palcem pukam w przestrzeń

  Spis treści zbioru
Komentarze (7)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Bardzo piękne pisanie :)))

Serdecznie :)))
avatar
Pięknie i nietuzinkowo napisane :) Pozdrawiam z wielkim podobaniem :)
avatar
jestem, chociaż mnie nie ma
avatar
Bardzo na tak.
avatar
Dla mnie mroczno i ładnie .
avatar
...to się czyta!
avatar
Kolejny świetny wiersz - "nie jestem" z cyklu "Przebudzenie" - już na poziomie samych tych tytułów i od pierwszego wersu wzbudza potężne kołatanie serca:

nigdzie mnie nie ma
kroplami /krwi/ przeciekam i krążę

A dalej jest jeszcze okropniej:

brak skóry tworzy ze mnie przestrzeń

z zapartym tchem szukam mego jestem

... a tak bardzo chciałam się śmiać

cudzym palcem pukam w przestrzeń

Zapraszam do lektury "Księgi niepokoju" F. Pessoa. To ten sam rodzaj narracji!

To szokujące, jak bardzo nas - tak cielesnych - nie ma
© 2010-2016 by Creative Media
×