w ciągłych gonitw świata kategoriach  

zwycięzca czy przegrany 

perspektywa wahadłem czasu przecina  

gęste spojrzenie wieczornego rachunku 

za przestrzenie napełnione materią 

litania do nienarodzonych dróg 

i nadwyrężonych świateł  

paliwo duszy odradzającego się z popiołów 

nadzieja odbarwia cienie  

skupiane pedantycznie naświetlaniem 

ze wszystkich stron obracanym  

słowem 

życie w dotyku zaraża szacunkiem dnia 

aż czucie tańczącej krwi rozbija szklane kule 

z których sufler żal szeptał do zdarcia snu 

puls nabiera ostrości w dłonie 

i karmi perspektywy jutra 

wypełniając chwile sobą do syta 

co za plecami wyblaknie z czasem 

jak w dżdżyste wieczory 

przeglądane fotografie 

2016.03.21