Lepiej by było "kłęby szklanej waty" :)

:)))

Wata szklana - to nazwa techniczna, chroniona patentem. W wierszyku mowa nie o jakiejś cudownej SZKLANEJ (np. słodkiej różowej) wacie a o WACIE SZKLANEJ. Kto to kiedykolwiek tłamsił w buzi (????!), wie, o czym w wierszyku mowa - i jak to jest, gdy ktoś prawi innym komunały :)

Ten obraz wygląda tak-same usta rozciągnięte od ramy do ramy ze sztucznym uśmiechem Giocondy.Tak się przykrywa to,czego nie chcemy uwidocznić.

Miło dołączyć do miłego grona, tworzącego niepowtarzalne, ciepłe, klimaty, pomimo zimy za oknami i poczytać w ludzko życzliwym towarzystwie.

Nie rozumiem takiej poezji bez rymu i rytmu. Dla mnie poezja musi mieć klasyczną formę -jak u Mickiewicza. Dlatego unikam takich wierszy, żeby się nie drażnić.
Twój tekst przeczytałem przez zwykłą ciekawość i PODOBAŁ MI SIĘ.
Może się przekonam do tych innych form poezji. Pozdrawiam.

Komunikacja. Tak jej dużo, a tak mało treści.

Prawda. To, co i jakim językiem komunikacji przekazujesz werbalnie i mową ciała, w pięćdziesięciu procentach decyduje o tym, jak zostaniesz zrozumiany. Cała reszta - czyli pozostałe 50% - zależy od stopnia trzeźwości, języka oraz aparatu pojęć twojego odbiorcy. Lekceważenie potencjału czytelnika - lub słuchacza - to strzał we własne kolano.