Na ateńskich ulicach nie ma miejsca na wyznania. 

Każdym metrem pęcznieje nieobecność- 

topi się w oliwie, wtartej w rozgrzany kark, 

w ustach płynie sokiem pękatych winogron.

Na greckich ulicach kobiety tulą czarnookie dzieci, 

których ja nigdy tobie nie zrodzę 

w żadnej ojczyźnie, obczyźnie, na żadnej pościeli.

Za miesiąc staniesz się jak miejscowy Zeus- 

przewiniesz się płynnie na każdej witrynie.

Co pięć kroków jeden dla ciebie 

strzał myśli, stukot wspomnień; 

ty i ja na miejskim wzgórzu.

W ręku pęka niedopite słowo, 

cierpkie białe wino.

Facebook:porzeczkowe słowa