Spodnica dziewczyny przypominała spodnicę jego żony.Kremowa koronka była uroczym dopełnieniem jej manier. Przypomniał sobie,że jako młody chłopak zwracał uwagę na wyrafinowane gesty dziewcząt.Niektóre przypominały mu zaschnięte kwiaty w wazonie jego matki,niektóre szczęśliwe rosnące wśród pól, i spijające poranną rosę z szumiących traw.Gesty wyniosłe i obrazoburcze,ręce które swoją delikatnością zdobywały jego serce,zawsze ozdobione rękawiczkami przed palącym słoncem.Zapamiętał pewna dziewczynę,która uśmiechała się do niego spod rzęs tak długich,ze obawiał się,jej wzroku,który otoczony taką oprawą zniewoli go na zawsze.Spojrzał tylko w jej dekolt i ujrzał małego kotka,zawieszonego na srebrnym łańcuszku,z podwinętym ogonem.Uciekł do swojego domu, i nigdy nie wrócił w to miejsce,gdzie ją zobaczył.Obawiał,się że zakochany utonie na wieki.a był to czas kiedy mierzył się z nauką.