wyrzeźbię cię z ust

słowem ciosanym na odlew

piekącym bardziej

niż dwa razy po pięć palców

pokaleczonych niewymownością

twojego zdziwienia

a kiedy dojdę do bioder i kolan

uklękniesz wierszem nienapisanym

i staniesz się poezją

przerażającą jak pisk sokoła

niesiony na piórach gołębia

czystą jak nienarodzona śmierć

i piękną jak zmartwychwstanie

.

a kiedy słowa utkną

nożami w pokaleczonych ustach

wtedy zrozumiesz

dlaczego umierasz

każdego dnia

kiedy piszę wiersze