spoglądamy na ostatnie w tym roku konwalie

chylące się przed naszym zapatrzeniem

próbujemy zaprzyjaźnić się ze smugami słońca

tańczącymi pomiędzy starymi sosnami

pytamy czy zapamiętają nas zauroczonych bielą

rwących na zapas czas niekończącego się maja

zatroskanych czy wiatr napisze kolejną balladę lasu

o pachnących dłoniach chłopaka i dziewczyny

których konwalie uczyły mówić o miłości