Przejdź do komentarzyna pokuszenie żmijom
Tekst 17 z 50 ze zbioru: Estuarium
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2018-05-21
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1386

w szaleństwie widnieje „klucz”

nie zmienia nic - widzisz i słyszysz

wśród cieni, bo  trudno  przekroczyć jest

ścieżkę


do zapomnianego krajobrazu

(nieistniejący szept, dwa szepty?

- stawiam pasjans)


utknęłam w ostatniej sekwencji.

forma nie posiada znaczenia

kiedy wersy układają się

na wspak


wbijają w litery - tworząc słowa.

piekło. świtamy skazani -

tak dosłownie - wyczytajcie mnie tam


  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Wiersz doskonały :)
avatar
Na pokuszenie żmijom

(patrz tekst i tytuł)

dotyczy nie samych żmij,

które w polskim pejzażu /estuarium/ należą do gadów ginących i pod ścisłą ochroną,

lecz ludzkich żmijowatych nas:

tych na dwóch nogach przewrotnych, nieprzewidywalnych, jadowitych, zawsze zza cudzych pleców strzelających złą śliną na zwykłych wstrętnych gadzin i podłych padalców
avatar
widzisz i słyszysz wśród cieni,
bo trudno jest przekroczyć ścieżkę

(patrz diagnoza)

Świat, w którym się poruszasz, to świat złudnej gry pozorów. To, że pies merda ogonem i miłośnie patrzy ci w oczy, wcale nie oznacza, że jest psem. Równie dobrze może to być ta twoja jadem plująca na dwóch nogach żmija w owczej skórze niewinnego baranka
avatar
Napisałam

....strzelających złą śliną zwykłych wstrętnych gadzin...
© 2010-2016 by Creative Media
×