Przejdź do komentarzyTwe ulotne spojrzenie
Tekst 62 z 69 ze zbioru: Tajemnice Życia
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-07-21
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1173

Jeśli nawet nie odpowiesz 

Twoje oczy zastąpią tysiące słów 

Oddam wszystko, co mam na świecie 

Za jedno Twoje ulotne spojrzenie 

Stoję u stóp Twych okien 

Jestem gotów wystać tam połowę życia 

Po prostu spójrz na mnie 

I wysłuchaj, co mam do powiedzenia 

Jesteś najpiękniejsza 

Jesteś dziewczyną marzeń 

Ja o nic więcej nie proszę 

Po prostu spójrz na mnie 

I niechaj świat się zmieni 

Stań się czyimś szczęściem 

Choćby nawet nie moim 

Po prostu spójrz na mnie 

Zawsze byłem wolnym ptakiem 

I latałem tam, gdzie chciałem 

Lecz teraz się zmieniłem 

Podążam za Tobą jakbym był Twoim cieniem 

Jeśli nawet nie odpowiesz 

Twoje oczy zastąpią tysiące słów 

Oddam wszystko, co mam na świecie 

Za jedno Twoje ulotne spojrzenie.

  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Dwa razy "Twoje" i dwa razy "Mnie" na "dzień dobry".
Gratulejszyn.
To płaczliwy tekst, nie działający zupełnie, choćby z braku podziału, bo łączy mechanicznie pieprzenie o niczym i powiela cały czas schemat narzekania "Jaka ona jest głupia, a ja taki fajny"
Dziewczynie można pogratulować, autorowi niekoniecznie.
Banały, kolokwializmy, porażka metafor, duże litery, brak pomysłu i weny, brak umiejętności.
Nad tym ostatnim, akurat można pracować, ale nie wiem, czy tutaj.
Jak dostaniesz info od lepszych, to super.
Oni są piękniejsi i mądrzejsi.
Cud wrażliwości i tylko nic o jakości, ale nie sądzę, że chcesz pisać dobrze.
Chcesz sobie po prostu, popisać.
To i tak fajnie.
Co jest do przemyślenia i totalnej poprawy, to pogadamy, jak byś chciał/a.
W tym kształcie to piękny wrażliwo, dramato - kicz.
avatar
Wątpie żeby ktokolwiek mógł się nasycić,
jeno spojrzeniem .
avatar
W cyklu "Tajemnice Życia" to nie tylko tytułowe Twe (me/jego/jej/ich/nasze/wasze itd.) nie tylko Twe ulotne spojrzenie jest ulotne; tu wszystko - jak ten codzienny nudny, literacko wyeksploatowany szarobury marny dym - wszystko tutaj na naszych oczach się rozlatuje, rozpada, rozwiewa i "ulata" :( Taka tajemnica życia - to żadna tajemnica. To przeraźliwy banał.

Fragment:

Po prostu spójrz na mnie
I wysłuchaj, co mam do powiedzenia

(i dalej tzw. słoma/siano)

Po prostu spójrz na mnie

(i wreszcie wkraczamy w wymiar Boski)

I niechaj świat się zmieni
(w taki oto zwykły prosty sposób!)
Stań się czyimś szczęściem
Choćby nawet nie moim
Po prostu spójrz na mnie itd.

ten fragment jest niespójny także logicznie, bo trudno jest stawać się czyimś szczęściem, nieustannie spoglądając tylko i wyłącznie na męskie liryczne - w tych gęgoleniach bardzo niemęskie - "ja".
© 2010-2016 by Creative Media
×