WIARA PŁASKOSTOPIA

radość jak płomień i grafit rozpali

załata portki zaceruje głowę

wyciągnie z puszki zmierzwionej na amen

(cud li kuglarstwo) bo przecież czołowe

zaśnie w czuprynie by się sen rozchmurzył

przeliczy kości naszpikuje szpikiem

skroi zelówki wyczaruje logo

z którym się platfus poczuje konikiem

polnym więc śmiechu będzie pełna beka

kiedy się własne słabości przeskoczy

tyle dobrego a tu jeszcze fruwać

patrzcie i błękit - odzyskałem oczy

zmiłuj się Ojcze nad pokonanymi

zwycięzców także nie ignoruj proszę

zbieram co sypiesz pielęgnuję iskry

będzie ognicho z tego co po trosze