/niebo lśni niczym mgła, pokrywa pleśnią i 

odbija się w lustrze/. 

dławię się dymem z ogniska. 

chodzę w kółko, a raczej drepczę w miejscu  

i pławię się wizją jutrzejszego dnia  

– przyduszam ogień 

on gromadzi się we mnie. 

szarpie strunami mojego ciała, 

uzależniam się od ciebie i na ciebie. 

jestem niczym Carmen -  

iskrzy we mnie 

wbija kolce uschniętych róż, 

po czym znika. 

a ja bronię się, jak przed  

pełnią księżyca.

/niebo lśni niczym mgła, pokrywa pleśnią i 

odbija się w lustrze/. 

dławię się dymem z ogniska. 

chodzę w kółko, a raczej drepczę w miejscu  

i pławię się wizją jutrzejszego dnia  

– przyduszam ogień 

on gromadzi się we mnie. 

szarpie strunami mojego ciała, 

uzależniam się od ciebie i na ciebie. 

jestem niczym Carmen -  

iskrzy we mnie 

wbija kolce uschniętych róż, 

po czym znika. 

a ja bronię się, jak przed  

pełnią księżyca.