Tekst 11 z 15 ze zbioru: ocalenie
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2011-12-05 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 3793 |

naucz mnie patrzeć twoim spojrzeniem
milczeć tak by cisza drżała
naucz jasności co walczy z cieniem
nocy co chce być biała
naucz mnie jeszcze twojego błękitu
źrenic co tkwią we mnie niebem
naucz mnie nocy zmroku i świtu
nakarm mnie ust twoich chlebem
bo w tobie jest mądrość i ciepło największe
czy mogę nim jeszcze się ogrzać?
bo tylko przy tobie śnić można tak pięknie
aż jawa musiała się poddać








Gitara i śpiew: Beata Wołoszyn
już nastawiam klatę :):):)
oceny: bezbłędne / znakomite
Twój wiersz nabiera szczególnego blasku, właśnie przez udźwiękowienie. Brawo!
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
W tradycji japońskiej bogate dziewice szły na płatne szkolenie do starego kurosawy - i u niego uczyły wszelkich sztuczek i rozkoszy ars amandi.
Taka miłość, wykładana chętnej uczennicy nocami, kojarzy się bynajmniej nie z absolutem i nie z Najwyższą Mądrością
czy mogę się jeszcze w nim ogrzać
(patrz finalna strofa - cytuję z pamięci)