Przejdź do komentarzyRadość
Tekst 53 z 134 ze zbioru: Blaski i cienie
Autor
Gatunekobyczajowe
Formaproza
Data dodania2019-04-25
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1473

Radość


Tam, gdzie pochmurno, tam nudno i nie chce się nic robić.

Tam, gdzie słonecznie, tam pogoda ducha, tam zabawa, radość i śmiech.

Tam, gdzie się śmieją, tam zdrowie tryska, jak źródło najczystszej wody.

Ludzie lubią człowieka wesołego, uśmiechniętego. Gdzie taki się pojawi,  wszyscy lgną do niego. Człowiek wesoły to człowiek szczęśliwy, żyjący zgodnie z sumieniem, przestrzegający zasad moralnych.

Gdy jednak jest w konflikcie ze swoim sumieniem, nie będzie nigdy wesołym, gdyż wyrzuty nie dają wewnętrznego ładu i spokoju.

Świętość najbardziej usposabia do radości. Dlatego każdy wierzący, prawdziwie wierzący, nigdy nie jest smutny. Pełen optymizmu pokonuje wszelkie trudności, gdyż radość niesie w sobie ogromny ładunek światła, które jest zdolne pokonać wszelką ciemność.

Najbardziej smutny jest diabeł, gdyż ukrywa się w ciemności i nie znosi światła.


Motto!

Bądź człowiekiem pogodnego ducha! Człowiek radosny umie kochać Boga i bliźniego.


  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Wiara to nie niewiara.

Tylko optymistyczne pozytywne nastawienie do świata i ludzi i - właśnie! - wiara, że

Będzie lepiej
Tylko lepiej

/MIYO ft Tymek/

pchały ludzkość do przodu.

Smutasy i cierpiętnicy niczego dobrego i konstruktywnego do życia nigdzie i nigdy nie wnieśli
avatar
Mała korekta:

jeżeli nie masz wyrzutów sumienia, nie jesteś już żywym człowiekiem
© 2010-2016 by Creative Media
×