Myśli się snują jak sine mgły,

czasem znienacka odsłaniają prawdę.

Myśli wędrują po zakamarkach mnie,

wciskają się w wydęte policzki,

w podpuchłe oczy,

w rozedrgane nozdrza.

Myśli ścigają się przed nocą,

nim odejdą, muszą się narodzić.

Myśli trwają w słowach

toną w obrazach, w kolorach,

w gromkim śmiechu,

w prostackim przekleństwie.

Myśli idą sobie na spotkanie,

podają nieśmiało ręce.

Myśli drżą, błagają o powrót,

czasem za cenę tylko prawdy,

tylko trwania,

tylko wzajemności.