Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Czułość | Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2020-02-04 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1383 |
Czułość
ta czułość kiedy w pustym domu słowa
wołają za zmarłym jakby mógł
pogłaskać uśmiechem
pocałować wzrokiem
zadać miłość w następnym podaniu
i kiedy Dante maluje Beatrycze
z kwiatem maku wyzutym z koloru a który
na jej złożone ręce składa czerwonopióry ptak
podczas gdy ona z przymkniętymi oczami
i głową przechyloną do tyłu
jak gdyby oczekiwała cudu wniebowzięcia
smakuje w półotwartych ustach
śmiertelne krople laudanum
– tak gruby Dante ucisza sumienie
głaszcze troskliwym pędzlem jej zieloną suknię
puszystą rudość włosów i nieprzytomną
z innych światów twarz
nie jesteś samotna, Elizabeth
nie jesteś samotna, moja Beatrycze
stoi przy tobie ten w czerni
stoi przy tobie ten w czerwieni
czułość turla się przez ciało
jak gorąca kula światła
i nie zna odrazy wobec śmierci
Dante Gabriel Rossetti – Beata Beatrix (1864-70), Tate Britain, Londyn (wikipedia)
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
wołają za zmarłą jakby mogła pogłaskać uśmiechem
pocałować wzrokiem
zadać miłość w następnym podaniu
(porównaj z wersami 1. strofy)
Przedstawiony w ekfrazie "Czułość" kobiecy portret jest inspirowany olejnym obrazem zmarłej żony Dantego Gabriela Rosettiego (XIX-wiecznego angielskiego malarza i poety), Elizabeth, która po śmierci dziecka nie chciała już żyć i popełniła samobójstwo, zażywając śmiertelną dawkę laudanum.
Czemu o tym tutaj piszę?
Ponieważ wiersz w swej świetnej formie poetyckiej zawiera cały pakiet wielu informacji, których samo oglądanie portretu "Beatrycze" do końca nie rozszyfrowuje??
Nie żona poety, a ś m i e r ć jest w tym liryku (i w portrecie) motywem przewodnim
oceny: bezbłędne / znakomite
Pozdrawiam.