Tekst 194 z 211 ze zbioru: Otwarta szuflada
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2020-08-20 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 1934 |

Rodzice i dziecko
Tak blisko byli siebie
W raju
Bóg ( Rodzice) i dziecko
Dziecko stając się dorosłym
Tworzy własny raj
Znów jest ojciec (rodzice) i dziecko
I płynie rzeka… i płynie…
Bóg (Rodzice) i raj
I szczęście
Oddala się… i oddala…
Raj Rodziny
Rujnuje samostanowienie
Własne i władzy świata
Idei raj niszczy wspólnotę
Boga z dzieckiem
I Jego Rajską Krainą








jak widzą to gołym okiem nawet drobne dzieci,
czego dla nas nie ma - tego w ogóle NIE MA.
Puste gadki o Raju /z którego zostaliśmy wykluczeni na wieki wieków. Amen/ nikogo nie nabiorą
rujnuje samostanowienie
własne i władzy świata
(vide końcowa konstatacja)
Jeśli Raj jest ironią, to co tu robi rodzina /której wzorcem do naśladowania są maluśki Jezus, samotna matka Maryja i Józef stary/??