Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
PO UMARŁYCH Tekst 28 z 34 ze zbioru: Damy trefl Zaświecia i Zaświaty
| Autor | |
| Gatunek | biografia / pamiętnik |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2020-09-22 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1669 |
PO UMARŁYCH
naparstek powietrza
przekładany
z palca na palec
Mówiła:
słyszeć głos widzieć
suknię lecz samej siebie
nie zapamiętać?
Pustka po kątach
wyniesione łóżko
ściany nie uronią łzy
Krystaliczna obojętność która sobie poszła:
stare portrety
emanują obcością
z purpurą z pluszem
wracają w majakach snów
od dawna minione dni
22.09.2020
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
To jest pięknie smutne. Serdeczności :)
Najserdeczniej :)
Ciekawy wiersz.
Z sympatią.
Elżbieta Andrzejewska
P.s
Niech niebo okrasi wspomnienia
Bożonarodzeniową nadzieją
Ona nie kłamie i nie mami
Spełnia się wiarą
W ciszy serca
Szeptem aniołów
i pieśni