z każdym bożym dniem 

opadam z sił słabe ciało 

na sen zbyt krótkie noce 

w pracy długie dnie 

brakiem tchu wciągam życia ból 

ogłupiony z każdym krokiem 

za rogiem kolejny róg 

przekraczam ciekawy próg 

zapadam się w siebie bo wierzę 

wierzę ducha pewien 

dookoła liście kłamstw świata 

rozrzucone w chaosie istnienia 

naciągam kaptur odpinany 

spinam klapy wychodzę z 

podwórza zaginionej arki

pordzewiałej bramy 

alkohol kosztuje ze świętego Grala 

zbawienia wyczekuję kilku spraw 

parę słów zaprzeszły dzień 

ominął mnie jak cień 

wiadomości nie ciekawe 

historie marne po zabawie 

pompowanie w głowę 

nie jestem betonem 

nie czuję się dobrze

w świecie bezprawia