Przeszli się nasi chłopkowie i po sklepach:

Podziwiają różnokolorowe chusty,

Iwanowskie perkale, zachwycają się krajkami,

Nowym obuwiem prosto z samej Kimry*).

I tutaj też wesoło:

Jakiś stary dziadek wnuczce

Kupował z kozłowej skórki

Primasort wyjściowe buciki

I pięć razy pytał o ich cenę,

Przekładając je z ręki do ręki

W niezdecydowaniu -

A towar jak z igiełki!

- Ano, dziadku, dwa dwugriwienniki,

Już mówiłem. Zapłacisz, to ci je sprzedam,

A jak nie wynocha stąd! -

Gada do niego zagniewany kupiec.

- Coś ty taki w gorącej wodzie kąpany!

Muszę się namyślić! -

Podziwia cacuszka dziadek

I w te słowa powiada:

- Zięć dla mnie nie persona,

I córka wszystko zmilczy,

Starucha też nic warta -

Niech sobie, co chce warczy!

Lecz wnuczki mnie jest żal!

Uwiesiła się na jego szyi dziewuszka:

- Kup mi buciki, dziadziu, kup mi! -

Tuli się jedwabiem główki do policzka,

Rączką siwe włosy głaszcze

I całuje staruszka.

- No, dobrze, już dobrze, kozo postrzelona!

Kozłowe buciki dostaniesz...

Obiecał przed jarmarkiem

Stary Wawiłuszka

I dla swojej baby, i dla małych dzieci

Podarków nakupować wszelakich,

A tu miałby wydać wszystko co do grosza!

Jakże się teraz swoim na oczy pokaże?..

- Zięć dla mnie nie persona,

I córka wszystko zmilczy,

Starucha też nic warta -

Niech sobie co chce, warczy!

Mnie wnuczki bardzo żal! -

Powtórzył swoje strapiony

Stary biedny dziadek...

...................................................

*) Kimry - słynna z rzemiosła obuwniczego wieś w guberni Twerskiej