- Dużo chodzić, dużo  pić  - brzmiały mi w uszach słowa lekarki. Proszę, a ja przy nocnym stoliku już przygotowałam trzy termometry , paracetamol  i mineralną. Nic się nie dzieje, przyrządziłam kolację dla męża.

Po kolacji zaproponowałam męzowi, żeby się  przeniósł do swojego pokoju, bo  ja  muszę odpocząć.

Minęło pół godziny, a czuję, że lewa strona twarzy jakaś dziwna , jak sparaliżowana, to samo z lewą ręką i nogą. Wystukałam numer  999, Odebrała  kobieta i pyta, co się dzieje.  Odpowiadam, że chyba mi spraliżowało lewą część twarzy. Jednak kobieta dalej pyta, co się dzieje?’ A ja znów to samo,że paraliż. Jednak dociera do mnie , że nie mówię wyraźnie,  i nie można mnie zrozumieć.

Chcę zawołać męża,  a nie daję rady. Z ust wychodzi  dziwny bełkot. W końcu wstałam i zastukałam ostatkiem sił  do drzwi pokoju męża i krzyknęłam:”hoooo...”, co miało znaczyć , żeby się obudził i zadzwonił na pogotowie.  Na szczęście usłyszał. I dobrze, bo już nie wstałam z podłogi. Przeniósł mnie na sofę i czymś przykrył. Dał mi tabletkę. Nc z tego nie mogłam połknąć. Czekamy , co dalej będzie. Wreszcie zasnęłam.

Rano mąż dzwoni na teleporadę.

Głos w słuchawce;

- Czemu pan nie zadzwonił  na pogotowie wcześniej?

- Przeszło żonie?

- Proszę poczekać, lekarz do żony oddzwoni  do godziny dwunastej.