Przejdź do komentarzySpotkanie z ciszą
Tekst 200 z 204 ze zbioru: Wolna przestrzeń
Autor
Gatunekproza poetycka
Formawiersz biały
Data dodania2021-12-10
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1043

Spotkanie z ciszą



W tej ciszy jakby skradała się obawa,

że promień światła zza węgła,

wniknie w zakamarki sumienie

i wydobędzie w światło każdą skazę.


Bicie serca było tak głośne,

jakby zabrzmiały dzwony świątyń,

zapraszając wszystkich na spotkanie z prawdą:

– w ufności można iść w ramiona konfesjonału

wśród spadającej wody wodospadu.


W tej ciszy prawda patrzyła prosto w oczy duszy,

oferując miłosierdzie i pozwalała zdobyć dystans

wobec przewrotnego świata.


Spadające komety się spalały,

odsłaniając czyste niebo.

Cisza w Prawdzie była światłem i niebem!


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Gadu-gadu dziadu
Wśród spadającej wody wodospadu
W ramiona konfesjonału
Idź owco idź pomału
Zapraszając wszystkich
Na spotkanie z prawdą
Czyś tu przyszedł mrówki niższy
Czy zajechał "mazdą"
avatar
Cisza w Prawdzie była światłem i niebem

(patrz uważnie)

O jakiej "prawdzie Prawdzie" mowa W CZASIE PRZESZŁYM, że

- PATRZYŁA w oczy duszy
- POZWALAŁA zdobyć dystans
- BYŁA światłem i niebem

??

a spadające komety SIĘ SPALAŁY

i czas przeszły bezapelacyjnie MINĄŁ...

Jaką funkcję pełnią /w przekazie/ formy czasu minionego

??
avatar
Spotkanie z ciszą
w kościele
w niedzielę,
gdy grzmią z ambony
mega-mega-fony
i na organach
przewala się
Jan Sebastian
Bach bach! od rana -
takie spotkanie z ciszą
aż w Przeworsku słyszą!
© 2010-2016 by Creative Media
×