Kontakt

Ta ciemność wypełniająca świat

Nagle się przeraziła, gdy Chrystus na krzyżu

włączył kontakt i światło zaczęło się wdzierać

w każdy zakątek opłotków

Dostrzegać swoją  ciemną stronę życia 

jest pierwszym krokiem do przemiany 

Jakże trudno wyjść z ciemności

w taki strumień jasności

Ale mając w pamięci naukę matki

Jak szare płótno polane wodą kładła w słońcu

A  promienie wybieliły w jasność

Jakiej nie zapewni żaden folusznik

Wybiegając z ciemności dusza biegnie

I wciąż biegnie w światło

Zachwycona niebiańskimi łąkami

Na poboczach dostrzega wielu ludzi

Którzy nie chcą wejść w strumień światła

Wtedy dręczy ją py­ta­nie: Dla­cze­go? 

Gdy w krzyża świetle się dokonują  

tak cudowne dzieła