tak dobrze było nam lecz nie jest 

wspólne chwile wieczorem w ciszy 

czytałeś wiersz opowiadane kawały 

śmiech do rozpadu na pierwiastki 

mówiłeś daj mi kilka dni 

wypłynę podniosę żagle 

okręt twój płynie dalej 

odszedłeś tak nagle 

jak wiatr nie wiadomo dokąd 

nie wrócisz stamtąd nie wracają 

z bocianami w to samo gniazdo 

mam wiele tez jesteś jedną z nich 

najlepsze sekundy odeszły razem z tobą 

pozostał smutek pusty z Gosią dom 

na dachu gołębie susza w ustach 

mówiłeś daj mi kilka dni 

wypłynę podniosę żagle 

okręt twój płynie dalej 

odszedłeś tak nagle 

jak wiatr nie wiadomo dokąd 

nie wrócisz stamtąd nie wracają 

z bocianami w to samo gniazdo