Myśląc obrazami – Rena R. - herbaciana róża

jej głos ciepły jak wrzesień czy podobne mu lato jesienne

pachniał miodną renklodą z jeszcze wciąż bliskich sadów

i czymś nieokreślonym – subtelnie przywiędłym

Wtedy smyczki stroiły przywiane z zachodu zefirki

i stamtąd też popłakiwała na harmonii nostalgia

kiedy ona sobie śpiewała o miłości codziennej -

na palcu jej połyskiwał pierścionek próby double

czyli dwunastka

Ta zwykła pani z nadzwyczajnej piosenki

piękna była swą urodą podziwianej z uśmiechem

podobnie gdy w lustrach akwenów poodbijane jest niebo

a w duszy usadowione krajobrazy serdeczne

30.09.2014