sorki na jęzorki:),bardziej już dla siebie wróciłem do pierwowzoru...

Ależ tachlujesz tym wierszem ;) Ale mnie sie podoba własnie ta wersja.

ok równie świetny :)

Taki niby prosty, zwyczajny, a jednak niesamowicie piękny wiersz.

To nieoczekiwanie bardzo pogodne /jak na standardowe epitafium/ tzw. ostatnie pożegnanie po stracie kogoś, kto, odchodząc,

zabrał ze sobą moje sny
w starej puszce
po indyjskiej herbacie

(patrz finalna strofa)

Dlaczego "pogodne"?

Bo "wiem, że się spotkamy"??

W I E M

Wiedza daje zrozumienie, a to z kolei przywraca poczucie sensu - i pion

Ogromna większość całej liryki żałobnej świata - to wyraz skrajnej rozpaczy i zagubienia /na skraju wariacji/.

"Pogodny" wiersz nt. czyjejś śmierci - to rzadki kwiat paproci