Tekst 61 z 61 ze zbioru: Biały dogon
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2012-11-03 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 3050 |

pod niebem Tybetu
krążą sępy i anioły
trzepoczą na wietrze
skrzydła i flagi modlitewne
święte teksty i mantry
szepcze wiatr
mnisi w pomarańczowych szatach
palą na wzgórzach ogień
dusze zmarłych ulatują
w bezkresną przestrzeń
ich doczesne szczątki
unoszą w dziobach sępy
wysoko ponad szczyty marzeń
_______________________________________
W Tybecie czterdzieści dziewięć dni po śmierci
wystawia się ciało zmarłego na zboczu góry,
by pożarły je sępy. W ten sposób nieżyjący powraca
do kręgu życia łącząc się z żywiołem powietrza.








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Być może, iż inna kultura, egzotyczna - dla mnie - religia, wybujała, o typowo ziemskich uwarunkowaniach, wyobraźnia?
oceny: bezbłędne / znakomite