powtarzasz za mną a słowa nudzą 

bardziej niż zima we mnie 

zawsze gotowa zostawić w oczach 

ślady pazurów 

może ból złamanej ręki 

przyniesie odmianę 

zmieszany z deszczem 

wystawionej do wiatru 

twarzy 

potrzymaj przez chwilę moje dłonie 

może nie uschły oparte o ścianę 

jak miotła zamiatają pod dywan 

każde popsute marzenie 

każdą wymierzoną we mnie 

miłość