Noc

Patrz, jaka smutna noc  

Jak bezduszny oddech nieśmiertelnych  

Co w próżności wsłuchiwali się w rytm serc  

Patrz, jaka smutna noc  

Jak modlitwa żywych za umarłych  

Jak z żałością wymawiali żal za grzechy  

Patrz, jaka smutna noc  

Jak przeźroczysta łza stęsknionych za miłością  

Co szukali ukojenia idąc na wygnanie  

Patrz, jaka smutna noc  

Jak odwieczny krzyk zranionych serc  

Co szukali swoich miejsc i nie mogli się zatrzymać  

Patrz, jaka smutna noc  

Jak nieszczęśliwy czas ułana  

Co w wieczności i ruinach szukał swej ojczyzny  

Patrz, jaka smutna noc  

Jak bezkresna piękność Westalki  

Co z gąszczy swej natury nigdy się nie wydostała