ziemia się srebrzy 

noc chucha w dłonie 

księżyc wygląda zza rogu 

drzewa z mroku 

cisza zamienia się miejscami 

z twarzy spływają uśmiechy 

pośrodku drogi samotność 

zapomniana sterta siana 

dokąd mam pójść 

skłócony ze sobą 

wiatr obejmuję ramieniem 

wyśniony bezradny sen