Tekst 56 z 255 ze zbioru: stopniowo
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2013-12-11 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2653 |

pustka ma nowe imię
gotowa prześwietlić złudzenia
nieme kino w rozjechany horyzont
popełniłem plagiat
znowu jestem taki sam
księżyc z podkrążonymi oczami
wyrysowałem butem ubłoconą rzeczywistość
zerwany z uwięzi pocałunek
niepewną myśl
liść wymieciony przez wiatr
z zardzewiałej skrzynki








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Bardzo dobry tekst.
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
znowu jestem taki sam
(patrz 2. strofa)
... czyli stoimy w miejscu, niczego nowego się nie ucząc i niczego nowego w życie nie wnosząc.
"Kto stoi w miejscu, cofa się."
/Wolfgang Johann Goethe/
liść wymieciony przez wiatr
z zardzewiałej skrzynki
(patrz końcówka)
Na co komu twoje istnienie, kiedy jesteś jak ten zaprzeszłoroczny śnieg?