..............

Piękny wiersz, chociaż taki smutny. Samotność, melancholia, bezludna wyspa - w tym czasie to problem trochę większy niż zwykle. Pozdrawiam serdecznie.

Aha, i oczywiście dziwi mnie ocena idetty. Dlaczego jest zaniżona za język, kiedy nie ma w wierszu żadnego błędu? Już tyle razy pisaliśmy o tym w komentarzach i na forum.

Człowieczy los... samotność doskwiera najbardziej w święta. Każdy, chociażby nie wiem jak zaprzeczał, potrzebuje bliskich sobie osób. To ostoja, nasze bezpieczeństwo, wsparcie i szczęście...

dziękuje Wam poeci i korzystając z okazji, świąteczne uściski :)

ina nieco wersja, oceńcie

przesącza się życie
w szparze u drzwi
światła dalekich latarni
w objęciach mroku

pojutrze bardziej
położę dłonie na białym obrusie
przełamię jak opłatek

coraz mniej życzeń
więcej ciszy
zapatrzenia

na bezludne wyspy
miłość
i ludzką samotność

pięknie....