ODRASTANIE

myśli się gradem wokół serca piętrzą

tracę przyczepność ołowiany przecier

drąży kontury odstraszam odbicie

wszystko co czuję podwójnie kalekie

mijam modlitwy samotność nadgryza

kęs się zapiera rozszarpać obawy

jakże?! gdy pewność do stóp opuchnięta

płyn się przebija nie przyjmuję strawy

dni pokrzywione do snu się przyklejam

świat niestrudzenie rysuje się niebo

spycham kolczaste jaśnieje oprawa

wypełza dusza - śpijmy - najlepszego!