Na Borneo brzegu płytkim

mieszkają dwie tycie rybki:

rybka-samczyk i rybka-żona,

para sobie wymarzona. Ona

składa jajeczko za jajeczkiem,

on je polewa tym swoim mleczkiem,

i każde z nich każdym dzieckiem

zajmuje się zgodnie. On je kołysze,

ona im śpiewa, w ciszy kamyszu

rybkom szumią drzewa -

to palmy szumią nad lustrem wody,

spojone cudem własnej urody...

Szumią `landrynki` i te daktyle...

I o tych rybkach przerwijmy na chwilę.

Idźmyż do paraleli Rybki-człowieka.

Nikt na `Caritas` w morzach nie czeka!

Toż to niżej Twego honoru, Rybko,

bo sam wiesz, jak i co robić szybko!

Za dużo pijesz, z pomocy żyjesz brzydko!

Więc model rybek chwalmy,

jak te rozchwiane cudne palmy

na płytkim Borneo brzegu - i tyle

(rym do `daktyle` - patrz wyżej, Kotku,

i już tak nie ćpaj i nie chlej, hammer!)

4.04.2012