zawisł mój los

na krawędzi ust

a kamienie

z lawiny łez

uderzają w palce nadziei

by zrzucić w czeluść

wypisał się mój los

w dłoniach twych

i zdarzeniami

wyrył bruzdy

przeznaczenia

na wzgórzu Wenus

jest więźniem wulkanu

a wolność

oddycha kraterem

to tam

wiedźma żądza

w lawie

gotuje rozsądek

zawisł mój los

na krawędzi ust

zakuty

w łańcuchy rascety

i dynda

na stryczku

twojej zmienności