Chwila

Chwila tu była – ślad pozostawiła  

Zabrała cząstkę życia w mgnieniu oka 

Czy w tym biegu po świecie mnie zdradziła 

Zabierając dar co dała Opoka 

Jednak wzięła i poniosła w nieznane   

W budowlę na skale czy też w ruinę  

Wpada jak po ogień, włókna wydane

Z których utka wybraną krainę  

Czas gdzieś ma metę kłusuje z  zadaniem

Jakiś ma powód życie obedrzeć z pleśni  

Nie bacząc na protesty - brzmi działaniem  

By wydobyć cnoty dla wiecznej pieśni

Może buntujemy się bez powodu   

Może nadal nie rozumiemy chwili   

Warto choć raz spojrzeć w oczy Narodu

I zobaczyć czym żeśmy w niej się tlili