Kotwica

Mnie za­wsze urzekało bezkresne morze

Dlatego z przyjemnością siadałem na skale

Oglądając statki płynące w rygorze

Jak ze wzburzoną falą wojują wytrwale

Widziałem jak kotwicą głębię się mierzy

Rwała skały - za­sa­da łodzi ocalenia

Zaufanie pomię­dzy tym w co się wierzy  

I tym co w nadziei osłodą się wyłania

Gdy­bym nie wi­dział tego znaku scalenia

Jako Polski walczącej na murach Warszawy

To treść ważna byłaby bez zrozumienia

Tych co o wolność wspólnie toczyli bój krwawy

Biorę na po­waż­nie  kotwicę świątyni

I łódź z  poszukiwaczami tajemnic rytu

Choć niektórym trudno przyjąć zew matczyni

O wspólnym rejsie wiernych do wiecznego bytu