Tekst 9 z 11 ze zbioru: Taka jestem
| Autor | |
| Gatunek | obyczajowe |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2020-02-13 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 1234 |

Co los dał
Brak mi sił, żyć dłużej bez ciebie.
Nie chcę ciągle, samotnie się budzić.
Chcę, abyś ze mną, przebywał
w dzień i w nocy, a rano witał,
radośnie mnie.
Zbyt krótko, jesteśmy gośćmi
na tej ziemi.
Nie niszczmy tego, co los nam dał.
Cieszmy się słońcem,
wiosennym deszczem,
soczystą przyrodą,
i mroźnym dniem.
Czas nie czeka.
Życie przemija.
Nie niszczmy tego, co los nam dał.
By, nie żałować, że coś umknęło,
gdy pozostanie,
starość, samotność, strach.








Nie chcę samotnie się budzić;
Choć wokół mnie tyle ludzi,
Kotków, pieseczków i koni...
Ginę w samotni agonii.
Wielki-ś ty człowiek, czy też mał!