raz na jakiś czas 

oglądam w lustrze nieogoloną twarz 

po drugiej stronie ktoś obojętny 

coś do mnie mówi głuchy bezdźwięczny 

dziwny oziębły świat istnieje w odbiciu luster 

szkiełkowaty obraz bez emocji braku empatii 

nieczuły zimny z innej bajki 

w jeziorze niebo ciemnogranatowe 

pofalowana tafla głębia wyobraźni 

gdzie i jak trafić do prawdy 

kto powie czy są dwa równoległe światy 

może to tylko dogmaty przypuszczenia 

teorie urojenia w płytkim śnie na dnie łóżka 

bliżej nam do piekła przeglądamy świata strony 

drzewa czują więcej nie patrząc w lustro wody 

czasem spoglądają przy drogach w kałuże 

w cieniu ukojenie spokój sposobem na zmartwienia