W Narodowy Dzień Wyklętych

Konieczność powrotu z tego wyklęcia

Zasiąść na ojczystym panteonie

Ziemia spoczynku, jakże mokra od krwi

Uwiła zwycięski laur na skronie

Ci co walczyli o światło jutrzenki

Przynosząc Ojczyźnie krzyż wierności

Dziś mają wdzięczne kwiaty i serc tchnienie

Składane u stop w hołdzie miłości

Konieczność teraz spotkania w tym miejscu

Zasiadamy w zadumie przy grobie

Ojczyzna przegląda się w świetle zniczy

W locie orła nikną mroczne fobie