Tekst 80 z 82 ze zbioru: Promyk świtu
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2025-04-23 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 130 |

Wierzę Ci, Chryste
Wierzę Ci, Chryste
Że zmartwychwstałą swą możnością
Posłałeś białych aniołów z wieścią
Zmarłego macie wśród żywych
Wierzę Ci, Chryste
Że promienne płótna i chusty
Otulą wkrótce ludzkie dopusty
I białe lilie wyrosną
Wierzę Ci, Chryste
Że z niewiary w życie po życiu
Z ran dłoni, z boku powstanie w skryciu
Wyznanie: „Pan mój i Bóg mój”
Wierzę Ci, Chryste
- że chcesz spotkać się przy ognisku
Pragnąc żyć miłością po bratersku
Prostując zawiłe ścieżki
które j e s t
co najwyżej
bardzo małym Puchatkiem o baaaaardzo małym rozumku
??
gada zwierzę
zapanbrat
świnia z pasterzem
;(
Brak należytego dystansu /respektu/ to oznaka...
hmmm... pomyślmy...
pustej jak tykwa głowy
??
oceny: słabe / słabe
Znikanie głupich z pola widzenia.