Jak na "Weselu" Smarzowskiego. Taki notariusz wędrowny to skarb. Swoją drogą znałem i znam paru dziadów z demencją, ale nigdy mi nie przyszło do głowy, żeby objąć notarialną opieką ich chałupy. Może to dlatego, że jestem bezduszny i nie pociąga mnie własność bliźniego? Nie kocham jego rzeczy, ani żadnej własności jak swoich własnych. Satanizm!

Stare dziadki
To pułapki
Na kolesiów -
Tych zza kratki!

Bój się emeryta,
Gdy twa czaszka zryta,
Nie potrafisz czytać
Z zrozumieniem,
Nie wiesz, co sumienie!

Skoro dziadek wciąż się ruszał, wezwał notariusza, prawo by naruszać. Złodziej, oczajdusza!

Pani Emilio, Belino i Legionie, bardzo dziękuję.