stoję przed wami

przed wielkim sądem  

nic nie wiem nic nie powiem  

oddarty z uczuć emocji  

goły bez spodni  

swetr z lat osiemdziesiątych

słyszę muzykę kroki   

idą po mnie nie mam sił  

blady świt przyjacielem   

wąska stróżka światła   

nadzieja na przyszłe dni   

jestem spłoszony

szelest skrzydeł  

na niebie klucz łabędzi  

wietrze dokąd je pędzisz  

sala miła ludzie nie  

nie sadźcie byście nie byli