jest jedynie pięć stanów skupienia: 

– dotykanie się. stylem niskim i nieco po neandertalsku. 

z cieniem kamiennych ostrzy 

i nutką dymu z ogniska, 

– muśnięcia. płytkie, przy jednoczesnym odwrażliwianiu 

się na otaczającą przestrzeń, całe to społeczeństwo 

filcowych mord, ryjów ze sztruksu, 

– bycie dwiema energijkami zawieszonymi w 

bezkresnej ciemności (każda jest dla sąsiedniej 

więcej, niż Słońcem), 

– eksplozyjność (ale bez krzyku i nerwów), 

powodowanie ładnych strat, uroczych zniszczeń, 

– letni sen (to też stan skupienia), który łagodzi 

napięcie powierzchniowe skóry, wypłaszcza fale. 

to tyle, jeśli chodzi o fizykę.