No to dodam, że skasowałam prawie całą moją prozę pod wpływem impulsu - m.zd. pewien utwór (też został potem skasowany przez autorkę) zawierał plagiaty z mojego tekstu. Temat jest zamknięty, była krótka dyskusja. Ale odeszła mi ochota do wstawiania prozy, którą biorę na poważnie. Wierszy piszę mało, ot, takie hobby, więc wstawiam ciekawa komentarzy.

Ostatni dzień swojego życia? Hmmm... ciężki kaliber :) Myślę, ze chciałabym go spędzić u boku męża:)

Gdybyś mógł ( mogła) coś zmienić, bądź poprawić w swoim życiu. Co to, by było?

Nie będę oryginalna.
Trochę to jak ruletka.
Czytam nowe utwory. Jak mnie jakiś zainteresuje jestem ciekawa innych prac autora.
Nie bez znaczenia są też komentarze. Gdy mój utwór zostanie skomentowany - zapoznaję się z twórczością komentatora.

Zasmuciły mnie tylko wyjaśnienia, że portal jest zalewany tekstami. Nikt nikogo nie zmusza do czytania innych. Czytam jak mi się coś spodoba. Oceniam jak uznaję, że należy. Komentuję, gdy rozumiem. Nic więcej.

Może to i prawda, takie wcześniejsze konsultacje. Ale o pochwałach ze strony najbliższych albo przyjaciół, albo osób, które nie chcą autorowi zrobić przykrości i przez to potwierdzają go w przekonaniu, że świetnie pisze, można dużo poczytać w książkach dotyczących twórczego pisania. A także na innych portalach.
Zetknęłam się z tym, choć osobiście ten problem chyba mnie nie dotyczy - nieraz przeczytałam (lub usłyszałam) propozycje ulepszeń moich tekstów, choć dotyczyły one raczej prozy niż poezji. To są naprawdę cenne uwagi, jeśli komentator zadał sobie trud zastanowienia się i jest nastawiony na pomoc.
"Zalewy" na publixo są sezonowe. Przeważnie trafia się nowy uczestnik, który ma dużo do zaoferowania. To w pewnym sensie zrozumiałe. Od czasu do czasu trafia się jednak grafoman. Jasne, można omijać. Tak też robię, kręcąc głową ze zdziwienia. Bo taka osoba przeważnie nie znosi najmniejszego słowa krytyki.
Ale ty na pewno dasz sobie radę!

Uważam jednak, że ktoś kto zdecydował się opublikować swój tekst na portalu literackim, dobrze to przemyślał i skonsultował wcześniej w jakiejś formie z opinią innych. Pokusił się o opinię fachowców i z pewnością ją przyjmie, bez względu na noty. Zasmuciły mnie tylko wyjaśnienia, że portal jest zalewany tekstami. Nikt nikogo nie zmusza do czytania innych. Czytam jak mi się coś spodoba. Oceniam jak uznaję, że należy. Komentuję, gdy rozumiem. Nic więcej.

Zastanawiam się, czym publixo straszy. Mamy taką masę ocen "znakomitych", że aż chwilami za głowę się łapię, gdzie są te "zwykłe" albo po prostu "dobre" teksty. Poza tym są teksty początkujących, młodych autorów, którzy -moim zdaniem- trochę za wcześnie wychodzą w świat z dużą ilością podobnych utworów. Jeśli chcemy dobrze albo bardzo dobrze pisać, powinniśmy bardzo dużo czytać. Najlepiej przy tym zastanowić się nad tym: "co mi się podoba w tym tekście?" I ćwiczyć, pozwolić swoim tekstom dojrzewać, czytać je wiele razy w odstępach czasu, kiedy nabierze się trochę dystansu do treści.
Poza tym nawet słabsze teksty mają swoich gorących fanów. Można wtedy przeczytać utwory tych fanów i zastanowić się znowu nad ich tekstami.
Myślę, że portale literackie nie są wyłącznie do chwalenia się własną twórczością, ale też do poprawiania swojego warsztatu.

Koniec zabrzmiał może trochę za twardo...
Pozdrawiam serdecznie.

Mam internet od dwa tysiące piątego (może bawić), od tego czasu czytam publixo. Ostatnio pokusiłam się o zamieszczenie swoich prac. Czytając jednak wpisy na tym forum, nie jestem pewna czy to dobry pomysł. Mam prośbę, zachęćcie nowych, nie straszcie.

A złośliwe klony to rzeczywiście plaga. Czy admnistrator nie ma możliwości odmówienia założenia konta w przypadku takiego samego mejlowego adresu?